the painting is created by Maria Kazazi

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016


                                                     




On the border of silence

On the border of silence
I will always be invited by a verse of yours
To walk barefooted
Towards the dream
That unfolds in the chambers of sleep.
When the tiny spider of the night
Will silently knit
Its dun steel nets
Wanting to imprison the resistances
Of the city that bows
To the citadel of the stars,
When her stone boys
Will wake in the arms of the dream
And love’s thirst will resurrect
On their half open lips.


And each time my heart
Will beat panicky
Like the heart of the hare
With its big red eyes
Standing tremblingly still
In front of the headlights of a car
That slides like a snake hastily
On the highways of the night with no borders.


Vaso Brataki


     ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Στα σύνορα της ατέρμονης σιωπής
πάντα ένας στίχος σου θα με καλεί
προς το όνειρο ξυπόλητη να περπατήσω
που ξεδιπλώνεται στις κάμαρες του ύπνου.
Όταν η μικρή αράχνη της νύχτας
θα πλέκει σιωπηλά
τα γκριζόμαυρα ατσάλινά της δίχτυα
θέλοντας να φυλακίσει τις αντιστάσεις
της πόλης που υποκλίνεται
στην ακρόπολη των άστρων,
όταν τα πέτρινα αγόρια της
θα ξυπνήσουν στα μπράτσα του ονείρου
και η δίψα του έρωτα θα αναστηθεί
στα μισάνοιχτα χείλη τους.


Και κάθε φορά η καρδιά μου
αλαφιασμένη θα χτυπά
σαν την καρδιά του λαγού
με τα μεγάλα κόκκινα μάτια
όταν στέκει τρέμοντας ακίνητος
μπροστά στους προβολείς του αυτοκινήτου
που γλιστρά σαν φίδι βιαστικά
στις λεωφόρους της ασύνορης νύχτας .

Βάσω  Μπρατάκη