VASO BRATAKI: MUSE

Vaso Brataki: Hostile city

Vaso brataki Farewell song

Vaso Brataki The birds

Death's sonata

Two lissome cypresses
Just like an old pianist's fingers
Heartlessly scattered the notes
That wrote death's sonata,
And it was the stroke of the midnight hour
When ravens brought sadness to me
Upon their black wings,
And it was life that was bleeding
When ,as a little girl, she was sacrificed
For a trip to the unknown.

And i will agonizingly be forever seeking
Upon the crystal of silence
For the traces of your voice
Telling me your last goodbye
Even if you never knew
That on that scarred night
In the sound of an abandoned jukebox
In ramshackle and empty rooms
Death would tango....
lyrics :Vaso Brataki

translated by Xaris Paraskevopoulou

      
 Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ


Δυο λυγερόκορμα κυπαρίσσια
σαν τα δάχτυλα γέρου πιανίστα
σκόρπισαν άκαρδα τις νότες
που έγραψαν τη σονάτα του θανάτου,
και ήταν μεσάνυχτα
όταν μαύρα κοράκια στα μαύρα φτερά τους
μου έφεραν την θλίψη,
και ήταν η ζωή που αιμορραγούσε
όταν μικρή παιδούλα θυσιαζόταν
για ένα ταξίδι στο άγνωστο.


Κι εγώ με αγωνία θα ψάχνω πάντα
στο κρύσταλλο της σιωπής
τα αποτυπώματα της φωνής σου
όταν μου έλεγες το τελευταίο αντίο
κι ας μην το έμαθες ποτέ σου
πως εκείνη τη σημαδεμένη νύχτα
με ένα εγκατελειμμένο τζουκ μποξ,
σε δωμάτια ερειπωμένα και άδεια,
θα χόρευε ταγκό ο θάνατος.

Βάσω  Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή
'' ΝΥΧΤΑ   ΗΝΙΟΧΟΣ ''
Εκδόσεις  Γαβριηλίδη  

AUGUST


In nets of silence
Our heartbeats writhe
Like Silver fish
When little August
Climbed triumphantly
Summer's stone stairs
Like an Ikarus,
Unaware of the melting power
Of a moment's lighting
That can waste everything away
Even our wings of wax


Madness and sanity
Tangled in a skein
Left in sunset's palm
When we were silently carving
Words born by love
Where our silences
Secretly met
When red dropped
In a triumph
The curtain
To the devotees of the dream
Those that promised
Once more
To rise
In the courtyard of miracles
The words of love,
That we hid in secret
In the chambers of dream
To protect them
From becomig the prey
Of the voracious thieves'
unholy hands....

Lyrics :Vaso Brataki

Τranslated by Xaris Paraskevopoulou

From the poetic collection
"Charioteer Night"

Absence

                                     

                                                    
Absence


It was a silent afternoon
When rain's whisper
Was rhythmically accompanying
Time's steps,
And it was my heart that
was nostalgically digging into
The asses of remembrance
For the rose petals of fire
When autumn was marching hastily
Like a young child,
Dishevelled,
With all the winds in his hair
Sweetly singing
Bringing bunches of golden leaves
Into his arms.
And it was my heart
The little leaf that wore the fire
And vanished quivering
On the dark trees of dusk.


It was a rainy afternoon
When hours were marching hastily
At a gait of invisible soldiers
Towards time's fainting,
And the remembrance of our love
was the sad song of a violinist
That played under the rain
When the music notes
Like birds
Brought to me from far away
A melancholy,
Dripping with grey.
And on the wall of waiting
A naked rotten nail
Declaring your absence
When the last lucid moments
were migrating forever
To the other side
Of the sun.


lyrics :Vaso Brataki
translated by Xaris Paraskevopoulou




Η   απουσία


Ήταν ένα απόγευμα σιωπής
όταν ο ψίθυρος της βροχής ρυθμικά
συνόδευε του χρόνου τα βήματα
και ήταν η καρδιά μου που έψαχνε
νοσταλγικά μέσα στις στάχτες
της θύμισης ροδοπέταλα φωτιάς
όταν το φθινόπωρο πορευόταν βιαστικά
μικρό αναμαλλιασμένο παιδί
με όλους τους αέρηδες στα μαλλιά
γλυκά να του σιγοτραγουδούν
φέρνοντας στην αγκαλιά
αρμαθιές από χρυσαφιά φύλλα.
Και ήταν η καρδιά μου
το φυλλαράκι που ντύθηκε τη φωτιά
και τρέμοντας φυλλορροούσε
στου δειλινού τα σκοτεινά δέντρα.




Ήταν ένα απόγευμα βροχής
όταν ο χρόνος πορεύονταν βιαστικά
με το βηματισμό αόρατων φαντάρων
προς τα εκεί που έσβηνε ο χρόνος,
και ήταν η θύμιση της αγάπης μας
το μελαγχολικό τραγούδι του βιολιστή
που έπαιζε κάτω από τη βροχή
όταν οι νότες της μουσικής
σαν πουλιά μού έφερναν από μακριά
τη μελαγχολία που έσταζε γκρίζο.
Και στον τοίχο της προσμονής
ένα γυμνό  σκουριασμένο καρφί
που δήλωνε την απουσία σου
όταν οι τελευταίες στιγμές από φως
σαν πουλιά αποδημούσαν για πάντα
στην άλλη πλευρά του ήλιου.
Βάσω  Μπρατάκη


Από την ποιητική συλλογή  
" ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ "

On the border of silence 2 Vaso Brataki

Charioteer Night 2. Vaso Brataki

LOVELY TRAVELLER

I ,the lonely traveller,
Saw white horses cantering
On the dream valleys,
On moonlight.
In their neigh,
I sensed the cry of silence
And in their flaming breath,
Moment's lighting up,
When love resurrects
And the souls swirl,
Within the stars' whirlpool.


I,  the lonely traveller,
Witnessed the most bizarre
Games  of love being played
On the streets of fire,
In dark and empty alleys,
When life flowed galloping,
In scarlet rivers,
And promises  being given
Under shuttered lamps,
Promises  of loves
Ignorant of proper and  reasonable.


I, the lonely traveller,
Never ceased to search
The coordinates  of a  dream
On highways of  the heart,
Wounded little bird,
In the shadow of music,
When in Moon's neighbourhoods
Boys and girls
Ran hacking fire hoops
On the body of a witch night.
Unripe , perhaps, fruits,
In the gardens of love.

Lyrics:Vaso brataki


Translated by Haris Paraskevopoulou


ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ

Εγώ ο μοναχικός ταξιδευτής
στις πεδιάδες του ονείρου
στο φως του φεγγαριού
άσπρα είδα να τρέχουν άλογα
Στο χλιμίντρισμά τους
ένιωσα την κραυγή της σιωπής
και στην πυρωμένη ανάσα τους
το πύρωμα της στιγμής
όταν ο έρωτας ανασταίνεται
και οι ψυχές στροβιλίζονται
στη δίνη των άστρων.


Εγώ ο μοναχικός ταξιδευτής
στους δρόμους της φωτιάς
σε σοκάκια σκοτεινά και άδεια
όταν η ζωή κυλούσε καλπάζοντας
σε πορφυρά ποτάμια
τα πιο παράλογα είδα παιχνίδια
να παίζονται του έρωτα
και υποσχέσεις να δίνονται
κάτω από σπασμένες λάμπες
για αγάπες που δεν γνώριζαν
από πρέπει και λογική.


Εγώ ο μοναχικός ταξιδευτής
στις λεωφόρους της καρδιάς
μικρό πληγωμένο πουλί
στον ίσκιο της μουσικής
δεν έπαψα ποτέ να ψάχνω
τις συντεταγμένες ενός ονείρου
όταν στις γειτονιές του φεγγαριού
αγόρια και κορίτσια
έτρεχαν χαράζοντας τσέρκια φωτιάς
στο κορμί μάγισσας νύχτας
αγουρωποί ίσως καρποί
στα περιβόλια του έρωτα .

Βάσω  Μπρατάκη

Absence Vaso Brataki

( The painting is created by Maria Kazazi )

Night of a thousand moons

And there will always be

a pirate

Bearing in sight

A hundred moon's fire

That with the song of dolphins

Will seductively wharf the Night

And will skilfully disbark

The purple galleys,

Those carrying dreams

Upon the seas of heart.

And on the shore,

Instead of dance

There will always rise

Under the stars' glance

The aching song

Of a little sad mermaid

Desperately seeking

For the water of immortality

To wine her love

That scents of basil

On the windows of the Moon

Fearful that the dream might faint.

And there will always be

A moon , smiling,

When the dream will swirl

Like a flame in a massive fire.

Right then , will the Night become

A furnace

And the most beautiful maiden

Will spread the Trills of Love

Upon a sea of a thousand waves

When love will breathe

In the stars' arms

And that will be the moment

When tender boys

Will lovingly lean upon

The silence of the depths

To carefully read

The sobs that hide

In sealed shells' heart

waiting eternally

For a loving arm

To set them free .

lyrics :Vaso Brataki

Translated by Xaris Paraskevopoulou

Νύχτα με τα χίλια φεγγάρια

Και πάντα ένας πειρατής

που στο βλέμμα θα 'χει

την φωτιά εκατό φεγγαριών,

με το τραγούδι δελφινιών ,

πλάνα θα πλευρίζει την νύχτα

και τα μενεξεδιά βαπόρια,

που κουβαλούν όνειρα,

στις θάλασσες της καρδιάς ,

με μαεστρία θα λεηλατεί .

Και στην αμμουδιά ,

αντί για χορός θα αναστήνεται,

πάντα το πονεμένο τραγούδι ,

μικρής θλιμμένης γοργόνας,

κάτω από το βλέμμα των άστρων,

όταν απελπισμένα θα αναζητεί ,

το αθάνατο νερό ,

την αγάπη της να ποτίσει,

που σαν βασιλικός μοσχοβολά ,

στα παραθύρια του φεγγαριού,

μη και το όνειρο σβήσει.

Και πάντα το φεγγάρι θα χαμογελά,

όταν το όνειρο θα στροβιλίζεται ,

σαν σπίθα σε τρανή φωτιά.

Τότες και η νύχτα καμίνι θα γίνεται

και πανέμορφη κόρη ,

θα απλώνει τα ρω του έρωτα,

σε θάλασσα με χίλια κύματα ,

όταν η αγάπη θα ανασαίνει,

στη αγκάλη των άστρων.

Και τότες είναι,

που αμούστακα αγόρια ,

θα σκύψουν τρυφερά,

πάνω από την σιωπή των βυθών,

για να διαβάσουν προσεκτικά,

τα αναφιλητά που κρύβονται,

στην καρδιά σφραγισμένων οστράκων

που ολοένα περιμένουν,

τρυφερά να τα ελευθερώσει ένα χέρι,

την νύχτα  με το ολιόγιομο φεγγάρι

όταν η ανέμη του έρωτα

γέρνει ολοένα προς τα άστρα .

στίχοι :Βάσω Μπρατάκη

Charioteer Night

In the crotch of silence

A smothered desire of flight

The final whistle of the train

That never reached an end

And there we are on the platform

Waiting

Our luggage full

Of worn coats...our dreams

At nights when the city is on sale

Like a courtesan

In dark and empty alleys

While poets

Bet their soul

On the chessboard of verses

With lush and lustful words

Who's to win in love?

And Night ,like a charioteer,

Eyes shut

With a flaming red scarf

In the colour of the heart

Holds the reins

For centuries to go,

Under the moon,

Imprisoning the neigh

That love awakens.

Lyrics: Vaso brataki

from the poetic collection

"Charioteer Night "

Publications Gavrihlidhs

Translated by Haris Paraskevopoulou

ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ

Στη διχάλα της σιωπής

πνιγμένη επιθυμία φυγής

το τελευταίο σφύριγμα της αμαξοστοιχίας

που δεν έφτασε στο τέρμα.

Και μείναμε στην αποβάθρα

προσμένοντας

με τις βαλίτσες γεμάτες

τριμμένα πανωφόρια ...τα όνειρά μας

τις νύχτες που η πόλη πουλιέται

σαν πόρνη πολυτελείας

σε σοκάκια σκοτεινά και άδεια,

ενώ οι ποιητές στων στίχων

τη σκακιέρα παίζουν την ψυχή τους,

με λόγια φιλήδονα και λάγνα

στον έρωτα ποιός θα κερδίσει.

και η νύχτα , σαν άλλος ηνίοχος,

έχοντας τα μάτια κλειστά

με ένα κόκκινο της φωτιάς μαντίλι

στο χρώμα της καρδιάς

αιώνες τώρα κρατά τα ηνία,

κάτω από το φεγγάρι,

φυλακίζοντας το χλιμίντρισμα

που ξυπνά ο έρωτας.

στίχοι :Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή

"ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ ''

Εκδόσεις Γαβριηλίδη

On the borders of silence Vaso Brataki

Hostile city Vaso Brataki

Farewell song Vaso Brataki

AND THEN CAME THE ONES

And then came the ones

That brought the haze

And turned our dreams

Into a bouguet of dead birds

On the winter's lap

And crows, like shadows of despair

Latched on the misty landscapes

On that side of the horizon

Where the traces died down

The traces of that stranger

That for centuries on end

Travels beneath the stars

Seeking his love.

And their alluring words

Like a sly bee

Slowly harvesting our nights

Always pollinating

The secret flowers' pollen,

While young cranes

Drank the moon

in a silver tumbler.

And it was our very life

That the souls' thrill

Passed by

Like a river

In an infinite hum

When boys and girls

With stars in their eyes

Made a libation

Τo the god of love

With their very heart

As a chalice.

Lyrics: Vaso Brataki

From the poetic collection

" Charioteer Night "

Publications Gavrielides

Translated by Xaris Paraskevopoulou

ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΑΥΤΟΙ

Και ύστερα ήρθαν αυτοί

που μας έφεραν την καταχνιά

και έκαναν τα όνειρά μας

ένα μπουκέτο από νεκρά πουλιά

στην ποδιά του χειμώνα

και τα κοράκια σαν σκιές απελπισίας

γαντζώθηκαν στα ομιχλώδη τοπία

στην πλευρά εκείνη του ορίζοντα

όπου έσβησαν σιωπηλά

οι πατημασιές του ξένου που αιώνες τώρα

ταξιδεύει κάτω από τα άστρα

αναζητώντας την αγάπη του.

Και ήταν τα πλάνα λόγια τους

σαν δόλια μέλισσα που τρυγούσε

σιγά σιγά τις νύχτες μας

γονιμοποιώντας ολοένα

τη γύρη από τα μυστικά άνθη,

ενώ μικροί ρωδιοί το φεγγάρι

έπιναν σε ασημένια κούπα.

Και ήταν η ίδια η ζωή μας

που σαν ποτάμι πέρασε από δίπλα

στο ατέλειωτο βουητό του

το ανατρίχιασμα των ψυχών

όταν αγόρια και κορίτσια

που είχαν άστρα στα μάτια

σπονδή στο θεό του έρωτα έκαναν

με δισκοπότηρο την ίδια την καρδιά τους .

στίχοι :Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή

" ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ ''

εκδόσεις Γαβριηλίδη

(The painting is created by Vaso brataki )

UPON THE MIRROR OF OUR EYES

Upon the mirror of our eyes

Lie lust's dull red nets.

Upon the clair,

Your white shirt,worn.

Upon the bed,

Lies warm the naked body of our love.

Always,

The same naked lips ,our lips...

Always,

The same naked hands ,our hands...

Always,

The same naked dreams,our dreams...

Always,

The same naked nights,our nights...

Tomorrow we will heve lived once more,

One more love.

Tomorrow we will have worn once more,

The same clothes.

Tomorrow we will wander again

The same streets,

The streets of alienation and of loneliness,

Those we so hated...

Lyrics: Vaso brataki

From the poetic collection
'' Charioteer Night''
Publications Gavrielides

Translated by Haris Paraskevopoulou


ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΜΑΣ


Πάνω στον καθρέφτη των ματιών μας
τα θαμπά κόκκινα δίχτυα του πόθου.
Πάνω στην καρέκλα
το άσπρο τριμμένο πουκάμισό σου
Πάνω στο κρεβάτι
το ζεστό γυμνό σώμα του έρωτά μας.


Και πάντα
τα ίδια γυμνά χείλη ,τα χείλη μας.
Και πάντα
τα ίδια γυμνά χέρια, τα χέρια μας.
Και πάντα
τα ίδια γυμνά όνειρα ,τα όνειρα μας.
Οι ίδιες γυμνές νύχτες ,οι νύχτες μας.


Αύριο θα έχουμε ζήσει για μια ακόμα φορά
έναν ακόμα έρωτα.
Αύριο θα έχουμε φορέσει για μια ακόμα φορά
τα ίδια ρούχα.
Αύριο θα πάρουμε και πάλι
για μια ακόμα φορά τους ίδιους δρόμους,
τους δρόμους της αποξένωσης και της μοναξιάς
που τόσο τους μισήσαμε .
Στίχοι :Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή
'' ΝΎΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ ''
Εκδόσεις Γαβριηλίδη .

Hostile city

This city is fierce ant hostile

And every night a red moon

Sells my love off

Before daybreak.

My youth

Is secretly sold and bought

In dark and empty alleys

And are always five

The corrupted fingers

That sing my fate

In the shadow of the stars,

Showing no mercy.

I found Thee,my Lord,

Looking into rubbish bins

To satisfy your hungry youth

On the streets of broken lamp posts.

On the walls of filthy houses

I descry the shadow of your dreams

And on the pavements of memory

A fading echo brings back to me

Your last tired steps.

but instead of nails

You held an improvised bomb in your hands.

A "boom " and you're off, my heart.

Lyrics: Vaso Brataki

From the poetic collection

"Charioteer Night "

Publications Gavrielides

Translated by Haris Paraskevopoulou

ΑΦΙΛΟΞΕΝΗ ΠΟΛΗ

Άγρια και αφιλόξενη αυτή η πόλη

και κάθε νύχτα ένα κόκκινο φεγγάρι

τον έρωτα μου ξεπουλά

το χάραμα πριν έρθει.

σε σοκάκια σκοτεινά και άδεια

μυστικά πουλούν

και αγοράζουν τα νιάτα μου,

και είναι πάντοτε πέντε

τα διεφθαρμένα δάχτυλα

που στον ίσκιο των άστρων

χωρίς λύπηση καμιά

τη μοίρα μου υπογράφουν.

Σε βρήκα ,Χριστέ μου,

σε κάδους σκουπιδιών να ψάχνεις,

για να χορτάσεις τα πεινασμένα σου νιάτα

σε δρόμους με σπασμένους φανοστάτες.

Στους τοίχους βρόμικων σπιτιών

διακρίνω τον ίσκιο από τα όνειρά σου

και στα πεζοδρόμια της μνήμης

μια σβησμένη ηχώ μού ξαναφέρνει πίσω

τα τελευταία κουρασμένα βήματά σου.

μα αντί για καρφιά στα χέρια

είχε μια αυτοσχέδια βόμβα.

Ένα μπαμ και γλίτωσες ,καρδιά μου.

στίχοι :Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή

" Νύχτα ηνίοχος "

Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Muse Vaso Brataki

MUSE

( The painting is created by Maria Kazazi )

MUSE

And when
The night will fall
Like a basket
Full of rainy silence,
I will be the one
To tenderly whisper
-like the wave
Carrying dolphins'secrets
To the coast-
That love rises secretly
There ,in an Aegean's cave.


And when
That night time,
Will tenderly touch us
-When the sky guietly opens
Pandora's secret box
Not Knowing that it
Liberates
Black from Hades womb-
I will be the one
to tenterly whisper
Fear not
For the light rises
There, in stars' embrace


And when
Love will mirror itself on the moon
like a broken red pomegranate,
its flaming moments like grains of fire,
And night under its arm
will keep
the little sailor's song
as a charm,
I will be the one
To tenderly whisper
The most beautiful
Love songs
Like a sweetly singing
Muse
There ,under the moonlight.
Lyrics:Vaso brataki

from the poetic collection
"Charioteer Night"
Publications Gavrielides.

Translated by Xaris Paraskevopoulou

Η ΜΟΥΣΑ

Και όταν
το δειλινό θα βαραίνει
σαν ένα πανέρι γεμάτο
από βροχερή σιωπή
εγώ θα είμαι αυτή
που τρυφερά θα σου ψιθυρίζει,
σαν το κύμα στο ακρογιάλι
που στη ράχη του φέρνει
των δελφινιών τα μυστικά,
πως ο έρωτας κρυφά ανασταίνεται
εκεί σε μια σπηλιά του Αιγαίου.


Και όταν
τρυφερά μας αγγίξει
εκείνη του δειλινού η ώρα
που ο ουρανός αθόρυβα ανοίγει
το μυστικό κουτί της Πανδώρας,
μην ξέροντας πως ελευθερώνει
το μαύρο από τη μήτρα του Άδη,
εγώ θα είμαι αυτή
που τρυφερά θα σου ψιθυρίζει
μη φοβάσαι,
και το φως ανασταίνεται
εκεί στην αγκαλιά των άστρων.


Και όταν
ο έρωτας στο φεγγάρι καθρεφτίζεται,
σαν ένα σπασμένο κόκκινο ρόδι,
με σπόρια φωτιάς τις πύρινες στιγμές του,
και η νύχτα παραμάσχαλα
για φυλαχτό φέρνει
το τραγούδι του μικρού ναύτη,
εγώ θα είμαι αυτή
που τρυφερά θα σου ψιθυρίζει
τα πιο όμορφα τραγούδια για την αγάπη,
σαν άλλη γλυκόλαλη μούσα που ανασταίνεται
εκεί στο φως κάτω από το φεγγάρι.
Στίχοι :Βάσω Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή
"ΝΎΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ "
Εκδόσεις Γαβριηλίδη

Lonely traveller Vaso Brataki